Αντλία η οποία θα τροφοδοτείται από ηλιακή και αιολική ενέργεια θα ρυθμίζει πόσο νερό θα ρέει από το φράγμα ανάλογα με τη ζήτηση
To φράγμα Hoover, που βρίσκεται στα σύνορα Αριζόνας και Νεβάδας, θα μπορούσε να γίνει η μεγαλύτερη υδροηλεκτρική μπαταρία δίνοντας λύση στην αποθήκευση ανανεώσιμης ενέργειας, σύμφωνα με το World Economic Forum.
Η Καλιφόρνια παράγει τόσο πολύ αιολική ενέργεια την οποία κατ ουσίαν χαρίζει, έτσι λοιπόν οι διαχειριστές του φράγματος σχεδιάζουν να κατασκευάσουν μια αντλία downstream η οποία θα τροφοδοτείται από ηλιακή και αιολική ενέργεια.
Η αντλία θα ρυθμίζει πόσο νερό θα ρέει από το φράγμα ανάλογα με τη ζήτηση και θα στέλνει περισσότερο στις τουρμπίνες τις ώρες υψηλής ζήτησης ενεργοποιώντας την αποθήκευση στο φράγμα και απελευθερώνοντας ενέργεια στο 60% του κόστους των μπαταριών λιθίου, διοχετεύοντας αποθηκευμένη ενέργεια σε επείγουσες καταστάσεις.
Οι ενεργειακές εταιρείες μπορούν να εξακολουθήσουν να βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα σε περιόδους υψηλής ζήτησης επειδή ο ήλιος ο αέρας και το νερό είναι … ασυνεπείς πηγές αλλά και λόγω των ανησυχιών ότι θα μπορούσαν να επηρεαστούν τα επίπεδα των υδάτων στις κοντινές περιοχές, δημιουργώντας επιπτώσεις στην φύση και τον τουρισμό.
Η μονάδας άντλησης του σταθμού και θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο για άλλα φράγματα σε όλο τον κόσμο ώστε να γίνουν γίγαντες αποθήκευσης.
Ποιό είναι το Φράγμα Hoover
Το φράγμα Hoover, ή όπως ήταν παλιότερα γνωστό, το φράγμα της “μεγάλης πέτρας”, βρίσκεται στα σύνορα των πολιτειών της Αριζόνα και της Νεβάδα. Από το 1900 ακόμη, είχε δημιουργηθεί η ανάγκη να κατασκευαστεί ένα φράγμα έτσι ώστε να ελέγχονται οι πλημμύρες του ποταμού Κολοράντο, να υπάρχει διαθέσιμο νερό για άρδευση αλλά και να δημιουργηθεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Η κατασκευή του ανατέθηκε σε μια σύμπραξη έξι κατασκευαστικών εταιρειών και οι εργασίες ξεκίνησαν το 1931. Αν και ήταν η πρώτη φορά που χτιζόταν ένα τέτοιων διαστάσεων τσιμεντένιο οικοδόμημα και οι τεχνικές ήταν άγνωστες για τους μηχανικούς, το έργο παραδόθηκε το 1936, δύο χρόνια νωρίτερα από ότι υπολογιζόταν αρχικά. Με τον ποταμό να χρειάζεται εκτροπή για να μπορέσουν να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής του φράγματος, δημιουργία τούνελ, το πολύ ζεστό καλοκαίρι τις ερήμου, οι συνθήκες εργασίας δεν ήταν οι ιδανικότερες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 112 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, με τον J.G. Tierney να είναι ο πρώτος που έχασε τη ζωή του ψάχνοντας το κατάλληλο σημείο για την κατασκευή του φράγματος και το γιο του, Patrick W. Tierney να είναι ο τελευταίος, 13 χρόνια μετά. Το φράγμα είναι επισκέψιμο για τους τουρίστες από το 1937 και δέχεται περίπου ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο.
www.worldenergynews.gr
